خيلي ضايع است كه دائم به همديگر نان قرض مي دهيد. من نميدانم اين نوشته هاي سطحي و اين رومانس بي عمق و فلسفه چه به به و چه چهي دارد.
مثل اينكه فرهنگ رايج خورموه هماني ست كه كماكان در دو دهه قبل بود. آدم احساس نمي كند چيزي را از دست داده اگر آنجا نبوده.
اميدوارم مسئله را شخصي نگيريد.
