من در آئینه رخ خود دیدم

و به تو حق دادم .

آه می بینم ، می بینم

تو به اندازه تنهایی من خوشبختی

من به اندازه زیبایی تو غمگینم

زندگی گل زردی است به نام غم ...

مروارید غلطانی است به نام اشک

آیینهء شکسته ای است به نام دل

فریاد بلندی است به نام     «   آه  »

تنهام نزار

اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد

تا قیامت دل من گریه میخواد

قصه گذشته های خوب ما

خیلی زود مثل یه خواب تموم شدن

حالا باید سر رو زانوم بذارم

تا قیامت اشک حسرت ببارم

                                      این منم بی تو !

•                        من خشکیده ام من نگاه می کنم من درد می کشم من

•                        نفس می زنم من فریاد بر می آورم:

•                        « چشمان تو شبچراغ سیاه من بود.

•                        مرثیه ی دردناک من بود چشمان تو.

•                        مرثیه ی دردناک و وحشت تدفین زنده به گوری که منم،

                                                                                      من

 ...»

• هزاران پوزه سرد یأس، در خواب آغاز نشده به انجام

•     رسیده ی من، در رؤیای ماران یک چشم جهنمی

                                               فریاد کشیده اند.

                                        و تو نگاه و انحناهای اثیری پیکرت را همراه بردی و

                                    در جامه ی شعله ور آتش خویش، خاموش وپرصلابت

                                       وسنگین بر جاده ی توفان زده یی گذشتی که پیکر

                                           رسوای من با هزاران گلمیخ نگاه های کاوشکار،

                                                          بر دروازه های عظیمش آویخته بود...

• کاش در دهکده عشق فراوانی بود

• توی بازار صداقت کمی ارزانی بود

• کاش به تشنگی پونه که پاسخ دادیم

• رنگ رفتار من و لحن تو انسانی بود

• چقدر شعر نوشتیم برای باران

• غافل از آن دل دیوانه که بارانی بود

• با تو با خیال خالی

• شده ام ز خود فراری

• تو کجایی که ببینی . . . .

• شب درد و بیقراری

•  شب گم شدن ز وحشت

• شب از تو شعر گفتن

• شب نام تو نوشتن به دل هزار پاره . . .!

• I Love You